R.A.M.A.D.H.A.N

Ramadhan tiba ramadhan tiba~ Yeayy alhamdulillah dipertemukan dgn Ramadhan tahun ni. Ayat tak boleh nak lagi bunga. Kakaka. Kali ni aku bukan anak perantauan. So sepuas-puasnya aku sambut Ramadhan dgn family. Jadi anak perantauan masa bulan puasa kena ada kesabaran yg tinggi. Masa tulah family besar kau, sepupu sepapat dok berkumpul buka puasa ramai2. Masa tulah adik beradik kau hantar gambar mak kau masak macam2. Masa tulah kau dok mengenang nasib buka nasi ayam bungkus dgn air sirap ja. Tapi bila semua tu dh berakhir kau akan rindu balik. Yes, aku rindu suasana jadi anak perantauan. Sahur dgn kawan2. Buka dgn kawan2. Terawih dgn kawan2. Memang bila dgn family akan much better. Tapi bila kau try sekali buat dgn kawan2. Benda tu pon akan jadi best. Sebab, masa tu dorg family kedua korang. Tapi tengok jenis kawan mcm mana lah hg dok kaut. And yg lagi bestnya feeling bila dh nak hujung2 Ramadhan tu kau packing barang nak balik kg. Fuhh fuhh. Dengan lagu rayanya dok berkumandang. Berkoba2 hati nak balik. Bila dh dekat ni tak rasa dh berkoba2 tu. Sebab dekat nauu. Mungkin aku dh tak dapat nak rasa semua perasaan tu. Tapi aku still bersyukur and lagi bersyukur sebab always dekat dgn family. Alhamdulillah. Hehe. Adios !